Istotą artykułu jest hipoteza zakładająca, że dłonie terapeuty skupionego na emocjach wywołujących ciepło w jego sercu stają się cieplejsze i rozluźniają ciało i psychikę pacjenta.

W fizjoterapii i we wszelkich formach terapii manualnych dłoń jest podstawowym „narzędziem pracy”. Można byłoby więc oczekiwać, że rola dłoni, jej fizjologicznych możliwości i umiejętność odczuwania powinny być przedmiotem szczególnego zainteresowania, zarówno ze strony ośrodków naukowych, jak i dydaktycznych. W praktyce jest inaczej. Fizjologiczne właściwości dłoni są tematem raczej pomijanym na uczelniach i w prasie fachowej. Temat ten budzi często negatywne emocje i traktowany jest jak „nienaukowy”. W psychologii, nauce związanej z emocjami, znaczenie dotyku było i jest tematem badań, których wyniki zostały przedstawione w licznych publikacjach naukowych. Można sądzić, że wymiana doświadczeń i wiedzy zdobytej w wyniku badań naukowych byłaby korzystna zarówno dla fizjoterapii, jak i dla psychologii. W artykule zaprezentowano wnioski z badań przeprowadzonych przez naukowców skupionych w Instytucie HeartMath ze Stanów Zjednoczonych, wyniki obserwacji własnych, a także wyniki badań fizykalnych wykonanych urządzeniem zaprojektowanym i wyprodukowanym przez Instytut HeartMath.

Przeczytaj cały artykuł: