Zmienność postawy ciała jest cechą nieodłączną procesu posturogenezy. Młodszy wiek szkolny charakteryzuje się wysoką labilnością posturalną, sprzyjającą korekcji i kompensacji.

Współcześnie występowanie wad postawy ciała stanowi istotny problem zdrowotny społeczeństwa. Brak odpowiednich działań prewencyjnych często doprowadza do utrwalenia procesów patologicznych, na które narażone jest dziecko podczas intensywnych procesów wzrostowych.

W jakim wieku dzieci są najbardziej zagrożone?

Postawa ciała jest nawykiem ruchowym, dlatego na jej jakość istotnie wpływa rodzaj wykonywanej aktywności ruchowej. Niewielka zmiana ustawienia jednego z segmentów ciała wywołuje zmiany w odległych częściach narządu ruchu, prowadząc do nieprawidłowości w sposobie trzymania się i rozwoju wady postawy. Należy pamiętać, że postawa u wszystkich ludzi jest podobna, ale nie identyczna – jest ona cechą indywidualną. Zmienia się ona w ciągu życia, a nawet dnia pod wpływem działania wielu czynników.

Główne zagrożenia procesu kształtowania się postawy ciała związane są z występowaniem tzw. skoków wzrostowych, przypadających na okres 6, 7 i 11-14 lat, To czas, gdy dziecko jest najbardziej podatne na wpływ rozmaitych czynników zewnętrznych, a rozwój układu mięśniowego nie nadąża niejako za szybkim wzrostem kości. Pierwszy skok wzrostowy przypada na okres, w którym następuje zmiana trybu życia dziecka – rozpoczęcie edukacji szkolnej, natomiast drugi w trakcie dorastania – intensywne procesy wzrostowe. Roczne przyrosty wysokości ciała dzieci w wieku 6, 7 lat wynoszą około 5 cm, natomiast masy ciała około 2,5-3 kg. Cechą charakterystyczną tego okresu jest proporcjonalny przyrost długości tułowia i kończyn oraz przyrost tkanki mięśniowej i tłuszczowej. W wyniku słabego napięcia mięśni stabilizujących kręgosłup u dzieci w wieku 6-7 lat krzywizny kręgosłupa są jeszcze labilne. Początkowo w układzie krzywizn dominuje kifoza piersiowa. Około 7. roku życia jako pierwsza ulega stabilizacji lordoza szyjna. Wraz ze wzrostem siły mięśni grzbietu około 8.-11. roku życia następuje pogłębienie lordozy lędźwiowej. Dlatego warto szczególnie w tych okresach zadbać o prawidłowe kształtowanie się postawy ciała dzieci poprzez odpowiednie zabiegi profilaktyczne i lecznicze.

Cały artykuł dostępny w wydaniu: