Skuteczne metody fizjoterapeutyczne w dysfunkcjach kończyn górnych to temat główny tego wydania. W numerze m.in.: Postępowanie terapeutyczne po złamaniu wieloodłamowym trzonu i nadkłykcia bocznego kości ramiennej, Wpływ innowacyjnych technologii na usprawnianie kończyny górnej u chorych po udarze mózgu, Kontrola zakładu rehabilitacji przez NFZ.
Postępowanie w złamaniach kości ramiennej obejmuje różnorodne formy leczenia uzależnione od rozfragmentowania kości, przemieszczenia jej odłamów oraz preferencji ortopedy prowadzącego pacjenta. Podczas złamania kości ramiennej może również dojść do uszkodzenia innych struktur zlokalizowanych w obrębie tej kości. Bardzo często dochodzi do uszkodzenia nerwów obwodowych, mięśni lub innych tkanek miękkich, a także uszkodzeń naczyń krwionośnych, zwłaszcza tętnicy ramiennej. Głównym celem rehabilitacji jest odzyskanie funkcji całej kończyny górnej. Leczenie uzależnione jest przede wszystkim od rodzaju złamania i sposobu zabezpieczenia, a także rodzaju zabiegu i zespolenia zastosowanego do stabilizacji.
Celem pracy jest przedstawienie możliwości leczenia złamania wyrostka łokciowego oraz postępowania rehabilitacyjnego. Szczególną uwagę zwrócono na opracowanie planu rehabilitacyjnego i końcowych efektów terapii. Opisano również klasyfikację złamań, a także przedstawiono przegląd piśmiennictwa z uwzględnieniem wyników leczenia operacyjnego.
Zespół cieśni nadgarstka to jedna z najczęstszych neuropatii w obrębie kończyny górnej, która powstaje na skutek intensywnego i przewlekłego ucisku nerwu pośrodkowego. Następstwami są: ból i obrzęk kończyny, stan zapalny nerwu oraz tkanek otaczających, jak również pourazowe lub zwyrodnieniowe zacieśnienia ograniczonej przestrzeni kanału nadgarstka. W pracy przedstawiono wybrane zabiegi fizykoterapeutyczne, które można stosować w zachowawczym bądź pooperacyjnym okresie leczenia zespołu cieśni nadgarstka.
DIAGNOSTYKA FUNKCJONALNA KOMPLEKSU BARKOWEGO
Środowisko polskich fizjoterapeutów i lekarzy poniosło kolejną niepowetowaną stratę. 10 lutego 2016 r. w wieku 75 lat odszedł na zawsze prof. dr hab. Janusz Nowotny – pedagog, naukowiec, autor wielu publikacji, zasłużony dla rozwoju rehabilitacji i fizjoterapii w Polsce. 13 lutego został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Bielsku-Białej.
Podstawą każdego procesu terapeutycznego jest dobrze postawiona diagnoza, która wynika z właściwie zebranego wywiadu, dokładnego badania fizykalnego oraz umiejętnego wykorzystania badań obrazowych. Najważniejszą zaletą diagnostyki obrazowej w codziennej pracy fizjoterapeuty jest możliwość znalezienia zmian, które są przeciwwskazaniem do wdrożenia fizjoterapii, a których terapeuta mógłby nie wychwycić, opierając się jedynie na wywiadzie i badaniu funkcjonalnym. Z kolei największym niebezpieczeństwem wynikającym z wykorzystania diagnostyki obrazowej przez fizjoterapeutów jest zaniechanie badania podmiotowego i fizykalnego, a także próba stawiania diagnozy jedynie w oparciu o badania obrazowe.
Ból towarzyszący zespołowi ciasnoty podbarkowej ma znaczący wpływ na przebieg i efekt rehabilitacji. Techniki oddziałujące na tkanki miękkie pozwalają na pracę z pacjentem praktycznie bez bólu, dają możliwość sterowania przez pacjenta intensywnością zabiegu, co podnosi komfort rehabilitacji, a dzięki temu możliwe jest uzyskanie lepszych rezultatów terapeutycznych.
W pracy przedstawiono przykładowy zestaw ćwiczeń kształtujących propriocepcję, które mogą być wykorzystane w treningu doskonalącym, jak i programie leczenia usprawniającego po urazach skrętnych stawów kończyn dolnych u zawodników uprawiających zespołowe gry sportowe. Ponadto przedstawiono testy do oceny funkcjonalnej zawodników przed programem i w trakcie programu treningowego. W części wstępnej krótko scharakteryzowano zespołowe gry sportowe, przedstawiono najczęstsze urazy związane z wykonywaniem sportu w obrębie stawów kończyn dolnych, a także przedstawiono biomechanikę stawu skokowego i kolanowego.
Zespół bólowy dolnego odcinka kręgosłupa to najczęstszy powód skierowania na rehabilitację oraz jedna z głównych przyczyn występowania niepełnosprawności. Ćwiczenia, w przypadku wystąpienia zespołu bólowego dolnego odcinka kręgosłupa stanowią podstawę terapii, czasami mogą także zapobiec operacji. Zazwyczaj terapia na lądzie, szczególnie we wczesnej fazie rehabilitacji, stanowi za duże obciążenie dla kręgosłupa i powoduje nasilenie bólu. Terapia w wodzie umożliwia prowadzenie ćwiczeń w odciążeniu. Progresją ćwiczeń w wodzie jest stopniowe przejście do terapii na lądzie. Oczywiście, jak w każdej terapii, konieczny jest indywidualny dobór ćwiczeń. Istotna jest także edukacja pacjenta w zakresie bezpiecznego wykonywania czynności dnia codziennego.
Paluch koślawy jest jedną z najczęstszych deformacji stóp. Schorzenie to może dotyczyć 4% populacji i uznaje się je obecnie za poważny problem cywilizacyjny. Pojawia się ono od 6 do 9 razy częściej u kobiet niż u mężczyzn. Uważa się, że w około 60% o wystąpieniu choroby decydują czynniki genetyczne. Deformacja koślawa palucha dotyczy stawu śródstopno-paliczkowego palucha i objawia się bolesnością, pieczeniem, zaczerwienieniem i okresowym obrzękiem okolicy tego stawu oraz postępującym zakrzywieniem osi palucha. Postępowanie rehabilitacyjne obejmuje ćwiczenia lecznicze, terapię manualną, fizykoterapię, reedukację chodu, metody tapingu i zaopatrzenie ortopedyczne. Badania naukowe wykazały pozytywny efekt powyższych działań, których wynikiem jest w szczególności zmniejszenie dolegliwości bólowych oraz poprawa sprawności funkcjonalnej pacjentów.
Dla kobiet okres ciąży to czas wielu intensywnych przemian. Warto zalecać kobietom w ciąży wykonywanie ćwiczeń. W ten sposób będą mogły w pełni przygotować się do porodu i połogu. Ponadto dzięki podejmowanej aktywności fizycznej mięśnie stają się silniejsze i bardziej elastyczne oraz samopoczucie ulega polepszeniu. W artykule zaprezentowano przykładowe ćwiczenia, jakie może wykonywać kobieta ciężarna, u której nie stwierdzono przeciwwskazań do podejmowania aktywności fizycznej.
Nawykowe zwichnięcie jest to zwichnięcie, które powstaje pod wpływem ruchu kończyny albo napięcia mięśni, występuje wielokrotnie w podobnych okolicznościach. Do takiego rodzaju zwichnięcia dochodzi w wyniku przedniej niestabilności stawu spowodowanej uszkodzeniem obrąbka stawowego i/lub brakiem wygojenia torebki stawowej i więzadeł panewkowo-ramiennych. W pracy omówione zostały wybrane formy usprawniania, przedstawiono konkretne ćwiczenia i techniki fizjoterapeutyczne.
Astma oskrzelowa jest jedną z najczęściej występujących chorób przewlekłych wieku dziecięcego w krajach uprzemysłowionych. Joga stanowi świetne uzupełnienie trudnego i drogiego leczenia tradycyjnego.
Innowacyjne technologie, takie jak terapia wirtualna, wpływają na poprawę umiejętności motorycznych poprzez generowanie wzmocnionych informacji zwrotnych. Literatura donosi, że zaangażowanie w tok terapii wielu zmysłów może wpływać na poprawę funkcjonalną oraz na maksymalizację efektu uczenia się ruchu. Celem pracy było zbadanie wpływu terapii wirtualnej (TW) i ściśle określonych ćwiczeń (task-oriented exercises) na poprawę motoryczną kończyny górnej u chorych po udarze mózgu.
Samorząd zawodowy z reguły ustawodawstwa przyznaje się tylko niektórym grupom zawodowym. Ustawa o zawodzie fizjoterapeuty, która wejdzie w życie 31 maja 2016 r., powołuje do życia po raz pierwszy w Polsce samorząd zawodowy fizjoterapeutów.
Celem artykułu jest przedstawienie możliwości manualnej analizy czynnościowej w klinicznej diagnostyce stawu skroniowo-żuchwowego. Przegląd literatury związanej z dysfunkcjami stawu skroniowo-żuchwowego dowodzi, że są silne wskazania do stosowania fizjoterapii. Manualna analiza czynnościowa jest obiektywnym wskaźnikiem w ocenie zaburzeń i planowaniu postępowania fizjoterapeutycznego.
Zgodnie z Ustawą o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych Narodowy Fundusz Zdrowia może przeprowadzić u świadczeniodawców kontrolę udzielania świadczeń.
Protezy służące praktycznie jedynie do zamaskowania braku kończyny już niedługo będzie można oglądać tylko w muzeach. Amerykańscy uczeni są bowiem bardzo blisko stworzenia sztucznej kończyny ze zmysłem dotyku.